تحلیل تکنیکال شاخص کل بورس اوراق بهادار تهران (28 اردیبهشت ماه 1399)

در تحلیل قبلی که در 25 اسفند ماه سال قبل انجام شد، به روند رو به رشد شاخص کل اشاره شد اما انتظار چنین رشدی را از شاخص کل نداشتیم. در دو ماه اخیر سیل ورود نقدینگی به بازار و به دنبال آن رشد تقاضا در کلیت بازار باعث رشد شاخص کل در این مدت شد بطوری که ثبت رکورد رشد بیش از 100 هزار واحدی در طول یک هفته را نیز داشتیم.

با  نزدیک شدن شاخص به یک میلیون واحد، روند عرضه ها برای مدت اندکی افزایش یافت اما در نهایت شاخص کل توانست از این منطقه عبور کند و تا حوالی یک میلیون و 44 هزار واحد رشد کرد. پس از آن با برخورد به سقف کانال صعودی خود عرضه ها در بازار بیش از پیش افزایش یافت و برخی از فعالین بازار سرمایه سیو سود را بر ماندن در بازار سهام ترجیح دادند.

در معاملات دیروز عرضه ها در گروه فلزات اساسی (فولاد فملی ذوب) و گروه بانک ها و موسسات مالی شدت گرفته بود و هر چه به پایان بازار نزدیک تر می شدیم نه تنها حجم صفوف فروش کمتر نمی شد، بلکه در برخی نمادها صفوف فروش نیز سنگین تر شدند. در نهایت شاخص کل با افت 30186 پله ای ( 2.97%-) مجددا به زیر یک میلیون واحد رسید و در 987475 واحد آرام گرفت.

بررسی نمودار شاخص کل دو سناریو را مطرح میکند که به بررسی این دو سناریو می پردازیم:

سناریو اول

اگر موج 3 صعودی شاخص را در روند جدید پایان یافته بدانیم، شاخص کل وارد موج 4 اصلاحی خود شده است و اصلاحی قیمتی / زمانی در کلیت بازار خواهیم داشت. این سناریو در صورت از دست رفتن حمایت 965-970 هزار واحد و خط میانگین 9 روزه محتمل تر خواهد بود، دیگر حمایت های آن را می توان خط میانگین 26 روزه ( که در سیکل های قبلی بازار، حمایت خوبی از نمودار شاخص کل داشته است)، حوالی 917 هزار واحد و 836 هزار واحد دانست و پس از آن می تواند با افزایش تقاضا موج 5 خود را آغاز کند و به روند صعودی خود ادامه دهد. شایان ذکر است که روند اصلاحی در سهام دائما به صورت تند و تیز نخواهد بود و ریز موج های مثبت نیز در روند نزولی شاخص پدیدار خواهد شد.

سناریو دوم

اگر موج اصلاحی کنونی را یک ریز موج اصلاحی از موج 3 بدانیم، می توان انتظار داشت که شاخص کل از محدوده 965 – 970 هزار واحد دوباره روند صعودی به خود بگیرید و تا سقف قبلی (محدوده 1045 هزار واحد) و سقف کانال صعودی خود ( 1107-1156 هزار واحد) رشد کند.