کیم کی-دوک فیلمساز مشهور کرهای بر اثر کرونا درگذشت
کیم کی-دوک یکی از مشهورترین فیلمسازان اهل کره جنوبی صبح امروز بر اثر عوارض ناشی از ابتلا به ویروس کرونا درگذشت.
ظاهرا کیم کی-دوک برای خرید خانه جهت اخذ اقامت به لتونی سفر کرده و در همین سفر پس از ابتلا به ویروس در یکی از بیمارستانهای کشور لتونی بستری شده بوده.
کیم کی-دوک سال ۱۹۶۰ در بونگهوای کره جنوبی متولد شد و خود را به عنوان یک فیلمساز برجسته آثار هنری و جنجالبرانگیز که در رویدادهای سینمایی موجهای شاخصی به پا میکرد به اهالی سینما شناسانده بود. البته این فیلمساز کرهای سوای آثار هنری جنجالبرانگیز، زندگی شخصی جنجالبرانگیزی هم داشت و در سالهای اخیر پس از پاگرفتن جنبش «من_هم» (Me_Too) توسط چندین زن به بدرفتاریهای جنسی متهم شده بود؛ گرچه دادگاهی در کشور کره اتهام تعرض جنسی که علیه او مطرح شده بود را رد کرد.
کیم کی-دوک از اولین کارگردانهای موج نوی سینمای کره بود که شهرت جهانی پیدا کرد؛ او ساخت آثار بلند سینمایی را با جلوی دوربین بردن «تمساح» (Crocodile) آغاز کرد. تمساح یک فیلم کمبودجه بود که در کره با استقبال قابل قبول روبرو شد و در جشنوارههای اروپایی نیز نمایش داده شد.
فیلم سال ۲۰۰۰ او یعنی «جزیره» (The Isle) بابت خشونت زیاد (از جمله صحنههایی از رفتار بیرحمانه با حیوانات که کارگردان ادعا کرد واقعی بودهاند) و محتوای تیره و تارش سر و صدا به پا کرد؛ این ویژگیها در ادامه فعالیتها و در سایر آثارش نیز همچون یک الگو دیده شد. جزیره در کره جنوبی مورد استقبال چندانی قرار نگرفت اما در سطح جهانی جنجالبرانگیز بود بویژه هنگام اکرانش در جشنواره بینالمللی فیلم ونیز که باعث شد چند نفر از تماشاگران از حال رفته یا دچار حالت تهوع شوند. فیلم در ادامه در جشنوارههای تورنتو و ساندنس نیز نمایش داده شد اما به دلیل محتوایش در بریتانیا مجوز پخش نگرفت.
احتمالا مشهورترین فیلم این هنرمند کرهای «بهار، تابستان، پاییز، زمستان… و بهار» (Spring, Summer, Fall, Winter… and Spring) بود که بر رابطه میان یک راهب بودایی و مرشدش متمرکز است. فیلم به ۵ بخش تقسیم شده که هر کدام با عنوان یک فصل نامگذاری شده. مخاطبان فیلم پسری جوان را میبینند که رشد میکند و با چالشهایی غیرقابل تصور روبهرو میشود. درباره بهار، تابستان، پاییز، زمستان… و بهار نقدهای بسیار مثبتی نوشته شد و فیلم ازطریق شرکت سونی در آمریکا نیز توزیع شد.
«دختر سامری» (Samaritan Girl) فیلم دیگر او بود که در جشنواره بینالمللی فیلم برلین نمایش داده شد و جایزه خرس نقرهای برای بهترین کارگردانی را نصیب فیلمساز کرهای کرد؛ این در حالی بود که فیلم دیگرش «خانه خالی» یا «چوب گلف» (۳-Iron) در همان سال به ونیز رفت و یک شیر نقرهای هم از ونیز نصیب کیم کی-دوک کرد.
افتخارات این هنرمند شاخص کرهای به همینجا ختم نمیشود و باید جایزه نوعی نگاه جشنواره بینالمللی فیلم کن که بابت مستند «آریرانگ» (Arirang) در سال ۲۰۱۱ به او تعلق گرفت نیز به فهرست جایزههای مهم او در رویدادهای سینمایی اضافه شود.
کیم کی-دوک نهایتا در سال ۲۰۱۲ یکبار دیگر با درام جنایی «پیتا» (Pietà) به جشنواره ونیز برگشت و اینبار شیر طلایی جشنواره را به خانه برد. داستان پیتا درباره مرد بیرحمی است که با توسل به خشونت بدهیهای مشتریان رباخوارش را جمعآوری میکند؛ رابطه این مرد با زنی میانسال که ادعا میکند مادر او است در فیلم نقشی مرکزی دارد.
آخرین اثر فیلمساز شهیر کرهای «دیزالو» (Dissolve) نام داشت که در سال ۲۰۱۹ اکران شد؛ فیلمی روسزبان که در قزاقستان با بازیگران محلی فیلمبرداری شد و در جشنواره بینالمللی فیلم کن نیز به نمایش درآمد.
ظاهرا کیم کی-دوک پیش از مرگش قصد داشته پروژه جدیدی را در استونی جلوی دوربین ببرد؛ ادیت سپ مدیرعامل انستیتو فیلم استونی در گفتوگو با خبرگزاری ورایتی نام این فیلم جدید را «باران، برف، ابر و مه» عنوان کرده است؛ پروژهای که قرار بود تولید مشترک کره جنوبی و استونی باشد و احتمالا سال ۲۰۲۱ ساخته میشد؛ فیلمی متشکل از چهار داستان مختلف که در نهایت در قالب یک داستان کلی به هم متصل میشدند.
- ۱۰ فیلم برتر سینمای کره جنوبی که حتما باید ببینید