اعتماد/ورود به پیک پنجم کرونا، وجود 101 شهر در تنش آبی، نبود آب آشامیدنی در سیستان‌وبلوچستان و وضعیت قرمز بیماری در این شهر، قطعی‌های بی‌برنامه، گاها سراسری و طولانی‌مدت برق تنها بخشی از آن چیزی است که در چند وقت اخیر کشور با آن دست به گریبان است. اگر به این موارد، گرمای شدید هوا در هفته جاری نیز اضافه شود، شاید عمق «آن چیزی» که مردم با آن مواجه خواهند شد، توسط مسوولان بیشتر حس شود. در شرایطی که برخی از کشورهای اروپایی و امریکایی محدودیت‌ها را کاهش داده یا برداشته‌اند و یورو 2020 نیز با حضور تماشاگر برگزار می‌شود، شروع پیک پنجم کرونا در کشور و اعمال چندباره محدودیت‌ها در شهرهای قرمز، مردم را بیش از گذشته کلافه و سردرگم کرده است. اگرچه به نظر می‌رسد با گرم‌تر شدن هوا در هفته جاری، قطعی‌ها به اوج خود برسد و چند ساعتی نیز به طول انجامید که همین امر مدیریت کشور را با چالش مواجه خواهد کرد. تقریبا تمام آن چیزی که سال‌ها به عنوان چالش کشور اعلام می‌شد یا کارشناسان نسبت به رخدادش هشدار می‌دادند، در این مدت بر سر کشور آمده؛ عدم کنترل کرونا در صورت نبود واکسن، توان تولید و راندمان پایین نیروگاه‌های برق و قطعی‌های مداوم در صورت افزایش مصرف برق در تابستان و استفاده رمزارزها از برق کشور. به نظر می‌رسد امروزه بیش از هر روز دیگری علاوه بر بار مشکلات اقتصادی، مردم باید جور مدیریت بحران ناکارآمد و عدم پیش‌بینی آینده توسط مسوولان را نیز به دوش کشند. 

پیک مصرف بالای 60 هزار مگاوات
12 تیرماه برق بخشی از تهران، البرز، اهواز، اصفهان، مشهد، شیراز، زابل و… برای مدت طولانی قطع شد و حتی گزارش‌ها حاکی از آن است که بخشی از البرز تا ساعت یک بامداد برق نداشت. البته که سخنگوی صنعت برق گفته بود که: «این قطعی برق گسترده نبوده و با برنامه انجام شده است، بخشی از این قطعی نیز به ناشی از حوادث بوده که مجبور شدیم برای حفظ پایداری شبکه برق برخی از مناطق را به صورت اجباری قطع کنیم.» اما تجربه قطعی‌های مکرر، طولانی مدت و بدون برنامه طی دو، سه ماه اخیر، کم نیست و با شروع فصل گرما بیشتر نیز می‌شود. رامین فرج، سرپرست شرکت توزیع برق استان البرز نیز درباره علت خاموشی دیشب گفته بود که «دو نیروگاه تولید برق به دلیل مصرف بالا از مدار خارج شده است.» جدای از اینکه قطعی برق نیز به نظر نمی‌رسد بتواند بار تحمیلی بر شبکه برق را کاهش دهد، قطع برق واحدهای صنعتی و تولیدی نیز از جمله مواردی است که باعث می‌شود چرخ این بخش از اقتصاد کشور نیز به خوبی نچرخد. محمدحسن متولی‌زاده، مدیرعامل توانیر نیز نسبت به اعتراض در خصوص قطعی‌های طولانی‌مدت و بدون اطلاع واکنش نشان داد و گفت: «برای تمام استان‌ها سقف مصرف تعیین شده و الزام کرده‌ایم که استان‌ها این سقف را رعایت کنند اما اگر میزان مصرف از سقف تعیین‌شده افزایش یابد احتمال وقوع خاموشی وجود دارد و تمام تلاش ما این است که خاموشی اتفاق نیفتد اما اگر خاموشی اتفاق افتاد براساس جداول زمانبندی باشد.» صحبت‌های متولی‌زاده در خصوص قطعی در حالی است که قطعی شنبه شب، طولانی و بدون برنامه‌ریزی بوده است. براساس گفته‌های او اگر پیک مصرف 60 هزار مگاوات باشد، بیشتر بار آن بر دوش وسایل سرمایشی است. از سوی دیگر دو هزار مگاوات نیز مصرف برق بیت‌کوین‌هاست. مصطفی رجبی مشهدی، سخنگوی صنعت برق نیز ابتدای هفته از تفاوت 10 هزار مگاواتی میان ظرفیت قابل تولید نیروگاه‌ها (54 هزار مگاوات) با نیاز مصرف برق کشور (65 هزار مگاوات) گفته بود. 

ظرفیت تولید افزایش یابد یا قیمت برق؟
متولی‌زاده راه‌حل متناسب کردن مصرف با تولید را در واقعی‌سازی قیمت‌ها می‌داند. البته که این راه‌حلی کوتاه‌مدت است و در شرایط فعلی که بیش از 60 میلیون نفر واجد دریافت یارانه معیشتی هستند، می‌تواند بار روانی بیشتری بر جامعه تحمیل کند. اگرچه که واقعی‌سازی قیمت باید در کنار افزایش توان تولید و بالا بردن راندمان نیروگاه‌ها قرار گیرد. پیام قربانی، نایب‌رییس سندیکای صنعت برق ایران، گرمای زودرس، فعال شدن بیش از موعد چاه‌های کشاورزی و فعالیت رمزارزها را مهم‌ترین دلیل خاموشی‌ها می‌داند. اگرچه بر این باور است که نیروگاه‌های کمی وارد مدار شده، او در این خصوص گفته بود: «در سال‌های اخیر با کمک نیروگاه‌های جدیدی که احداث شده به‌طور متوسط دوهزار و 221 مگاوات وارد مدار کرده‌ایم، در صورتی‌که باید تاکنون 5 هزار مگاوات نیروگاه جدید احداث می‌شد.» دادن حدود 51.7 میلیارد دلار یارانه پنهان به بخش مصرف برق از یک سو و نیاز مبرم کشور به تاسیس نیروگاه‌های جدید برق و فاصله 15 هزار مگاواتی میان تولید بالقوه و آن چیزی که در برنامه ششم توسعه باید عملی می‌شود، باعث شده که تامین برق در تابستان دچار مشکل شود. 

بهره‌برداری نیروگاه‌ها با ظرفیت کم
محسن طرزطلب، مدیرعامل شرکت برق حرارتی چندی پیش در خصوص هزینه‌های مربوط برای احداث نزدیک به ۴ هزار مگاوات ظرفیت نیروگاهی جدید در هر سال گفت: «منابعی بالغ بر ۳،۵ میلیارد یورو صرفا در حوزه تولید برق مورد نیاز است.» چند روز پس از صحبت‌های طرزطلب، خروجی وبسایت صندوق توسعه ملی از تخصیص «بیش از 4.6 میلیارد دلار منابع ارزی برای ایجاد حدود 7.2 هزار مگاوات برق کشور اعم از حرارتی و تجدیدپذیر و مقیاس کوچک» خبر داد که از این میزان 2.7 هزار مگاوات برق حاصل از منابع مذکور به بهره‌برداری رسیده است. این در حالی است که بر اساس قانون برنامه ششم توسعه تا پایان این برنامه، باید 25 هزار مگاوات ظرفیت جدید نیروگاهی هدفگذاری شده در کشور احداث  می‌شد.