استخراج بیت کوین چگونه مشکل محیط زیست را حل می کند؟
با توجه به مصرف زیاد برق در عملیات استخراج بیت کوین و نیاز به تولید انرژی با سوخت‌های فسیلی، افراد زیادی درباره تاثیر استخراج بیت کوین بر آلودگی محیط زیست نگران هستند. این مقاله اثبات می‌کند که ماینینگ بیت کوین نه تنها به محیط زیست آسیب نمی‌رساند، بلکه به حفاظت از آن هم کمک می‌کند.
مطلبی که می‌خوانید، حاصل پژوهش‌های آقای «هری آلفورد» (Harry Alford) درباره‌ی استخراج بیت کوین و ارزیابی تاثیرات کربن و میزان مصرف انرژی در این صنعت است که در وب‌سایت مدیوم منتشر شده است. بر اساس تحقیقات آقای آلفورد، می‌توان امیدوار بود که استخراج بیت کوین تغییر و تحولات مثبتی در روش‌های حفاظت از محیط زیست ایجاد کند.
استخراج بیت کوین در ایالات متحده روندی متفاوت در پیش گرفته است. استخراج کنندگان بیت کوین به تدریج به استفاده از انرژی تجدیدپذیر و نیروی برق‌آبی (هیدروالکتریک) برای استخراج روی می‌آورند. این منابع انرژی علاوه بر اینکه ارزان‌ترند، به محیط زیست هم آسیبی وارد نمی‌کنند. بسیاری از ماینرهای بیت کوین در حال کوچ کردن به مناطق روستایی این کشور هستند؛ مخصوصاً روستاهایی که ساکنان آن دسته جمعی به شهرها مهاجرت کرده‌اند.
موقعیت فعلی بیت کوین چگونه است؟
از آنجایی که این کلاس دارایی جدید (بیت کوین) به طور مداوم در حال بالغ‌تر شدن است، لازم است تا دوباره چشم‌انداز آن را بررسی، یافته‌های اساسی را ارائه و ارزیابی کنیم تا بدانیم که چه کسانی بهترین موقعیت را برای بهره‌برداری از این فناوری دارند.
بیت کوین اولین ارز دیجیتال جهان است که در سال ۲۰۰۹ ساتوشی ناکاموتو آن را معرفی کرد. این ارز دیجیتال از طریق یک دفتر کل دیجیتال (لجر) به نام بلاک چین، به شیوه‌ای کاملاً ایمن در اینترنت ذخیره و مبادله می‌شود. بلاک چین فهرستی از سوابق به نام بلاک‌ها است که با استفاده از فناوری رمزنگاری به یکدیگر متصل می‌شوند و مدام بر تعداد آنها افزوده می‌شود. هر بلاک حاوی یک هش رمزنگاری شده از بلاک قبلی، یک برچسب زمان و اطلاعات مربوط به تراکنش است. بیت کوین به واحدهای کوچک‌تری به نام ساتوشی قابل تقسیم است. هر ساتوشی صد میلیونیم بیت کوین است (۰٫۰۰۰۰۰۰۰۱).
مالکیت بیت کوین به دلایل زیادی سودمند است که از آن جمله می‌توان به غیرمتمرکز بودن ماهیت آن و نیز کارمزدهای کمتری که نسبت به روش‌های پرداخت آنلاین سنتی دارد اشاره کرد. همچنین در مقایسه با سایر ارزهای دیجیتال، بیت کوین بیشترین ارزش بازار و بالاترین نسبت انباشت به جریان (عرضه در گردش نسبت به تولید سالانه) را دارد. در زمان نگارش این مقاله ارزش بازار بیت کوین ۱۶۸٫۳ میلیارد دلار، حجم مبادلات آن معادل ۲۷٫۲ میلیارد دلار و تعداد سکه‌های در گردش یا عرضه شده آن ۱۸ میلیون دلار است.
بیت کوین با ارزهای ملی (فیات) هم قابل خریداری است. خرید و فروش آن در صرافی‌ها مانند صرافی کوین بیس انجام می‌شود. برای به دست آوردن بیت کوین می‌توانید از روش‌های مختلفی استفاده کنید. برخی افراد حقوقشان را در ازای کار به صورت بیت کوین دریافت می‌کنند، برخی دیگر با بازی کردن در بازی‌های ویدئویی خاص بیت کوین جایزه می‌گیرند و برخی دیگر آن را استخراج می‌کنند. می‌توانید هر کدام از این روش‌ها را که برایتان مناسب‌تر است انتخاب کنید.
شبکه‌ی بیت کوین به افرادی که توان محاسباتی‌شان را برای تأیید تراکنش‌ها در اختیار شبکه قرار می‌دهند، پاداش می‌دهد تا انگیزه‌ی بیشتری برای همکاری داشته باشند. هر ماینری که موفق به تأیید یک بلاک شود، مقداری بیت کوین پاداش می‌گیرد. همان‌طور که عمر عرفان (Umair Irfan)، یکی از کارمندان شرکت واکس مدیا (شرکت رسانه‌ای دیجیتال آمریکایی مستقر در واشنگتن دی.سی) توضیح می‌دهد، استخراج، صنعتی کاملا رقابتی است:
با قیمتی که بیت کوین دارد، پاداش استخراج آن به دلار مبلغ قابل توجهی به شمار می‌رود. بنابراین اگر سخت‌افزار مناسب را داشته باشید با احتساب هزینه‌های اولیه، این کار می‌تواند واقعا سودآور باشد. این بلاک‌ها تقریبا هر ده دقیقه یک بار به بلاک چین اضافه می‌شوند. اما استخراج به شدت رقابتی است، زیرا فقط یک ماینر در بین همه‌ی ماینرها پاداش را به ازای بلاک تأیید شده می‌گیرد. با گذشت زمان، محاسبات مورد نیاز برای تأیید یک بلاک سخت‌تر و جایزه بیت کوین هم کمتر می‌شود. از طرفی قیمت آن ناپایدار است (قیمت بیت کوین در دسامبر ۲۰۱۷ به اوج خود یعنی به بیش از ۱۹ هزار و ۵۰۰ دلار رسید). همه این عوامل سبب ایجاد رقابتی شدید در بین افراد شده است، بنابراین آنها سعی می‌کنند از سخت‌افزارهای کامپیوتری بهتر و پیشرفته‌تری برای تأیید سریع‌تر تراکنش‌ها بهره ببرند که مسلما باید منابع انرژی بیشتری را به این کار اختصاص دهند.
عمر عرفان؛ «بیت کوین واقعا انرژی زیادی مصرف می‌کند. این همه برق از کجا می‌آید؟»
استخراج بیت کوین
استخراج بیت کوین با حل الگوریتم‌های اجماع اثبات کار یا معادلات ریاضی انجام می‌شود که امنیت شبکه را تأمین می‌کنند. برای حل این معماهای پیچیده، باید سخت‌افزارهای مخصوص ای‌سیک (ASIC) داشته باشید. ای‌سیک یا همان مدارهای مجتمع با کاربرد خاص برای استخراج بیت کوین استفاده می‌شود که مصرف برق آنها بالاست.
به خروجی تابع هش (یا تابع درهم‌سازی)، یک هش می‌گوییم. درباره‌ی بیت کوین، هش ریت (یا نرخ هش) سرعتی است که در آن یک کامپیوتر می‌تواند عملیات محاسباتی کد را به اتمام برساند. هر چه نرخ هش بالاتر باشد بهتر است، زیرا شانسِ یافتن بلاک بعدی و دریافت پاداش در آن بیشتر می‌شود. به همین دلیل معمولا ماینرها با هم در یک استخر استخراج حضور می‌یابند تا با همکاری یکدیگر قدرت هش را بالاتر ببرند. به این ترتیب شانس یافتن بلاک بیشتر می‌شود. در انتها هر ماینر به تناسب توان محاسباتی که در استخر قرار داده است، سهمش را از پاداش برمی‌دارد.
شبکه بیت کوین با استخراج بلاک جنسیس (بلاک با شماره صفر که اولین بلاک بیت کوین است) توسط ساتوشی ناکاموتو به وجود آمد که پاداش آن ۵۰ بیت کوین بود. تعداد کل بیت کوین‌ها فقط ۲۱ میلیون خواهد بود. «مو ادهم» هم‌بنیان‌گذار شرکت بلاک چینی «بیت‌اکسز» (Bitaccess) در این باره گفته است:
بنا به تعریف، ثابت بودن تعداد بیت کوین سبب ضد تورمی بودن این دارایی می‌شود که درست نقطه مقابل دارایی‌های تورمی است.
هر ۱۰ دقیقه، یک بلاک از تراکنش‌های بیت کوین توسط ماینرها حل می‌شود و به بلاک چین بیت کوین اضافه می‌شود. بعد از هر ۲۱۰ هزار بلاک، یک هاوینگ (نصف شدن) اتفاق می‌افتد که تقریبا هر چهار سال یک بار باید منتظر آن باشیم. در حال حاضر ماینرهای بیت کوین در هر بار استخراج موفقیت‌آمیز یک بلاک، ۱۲٫۵ بیت کوین دریافت می‌کنند. در هاوینگ بعدی که در می ۲۰۲۰ اتفاق خواهد افتاد، این مقدار برابر با ۶٫۲۵ بیت کوین خواهد بود. این پاداش در سال ۲۰۲۴، ۲۰۲۸ و هر چهار سال بعد از آن هم نصف خواهد شد تا زمانی که به صفر برسد.
چشم‌انداز استخراج بیت کوین
بیشتر استخرهای استخراج در چین مستقر شده‌اند. یکی از آنها بیت مین است که در سال ۲۰۱۳ توسط «جی هان وو» و «میکری ژان» تأسیس شد و امروز به بزرگترین شرکت طراح تراشه‌های ای‌سیک در جهان تبدیل شده است. این شرکت، دو استخراج بزرگ بیت کوین یعنی (BTC.com) و انت پول (Antpool) را اداره می‌کند. بیت مین حدود ۲٫۸ میلیارد دلار در نیمه اول سال ۲۰۱۸ درآمد داشت.
شرکت‌هایی مانند F2Pool، Bitfury و «بلاک استریم» (BlockStream) سه تا از بزرگترین شرکت‌های استخراج هستند. بلاک استریم که با مشتریانی مانند «Fidelity Center for Applied Technology» و رید هافمن هم بنیانگذار لینکدین کار می‌کند، به تازگی از ایجاد مراکز داده جدید استخراج بیت کوین در استان کبک کانادا و ادل در ایالت جورجیا خبر داده است.
اگر سازمان‌ها و نهادهای آمریکایی در نهایت به بیت کوین روی آورند، احتمال اینکه ماینرهای بیشتری به ایالات متحده بیایند و از منابع انرژی ارزان‌تر و پایدارتری برای استخراج استفاده کنند، بیشتر خواهد شد. خوبیِ این کار این است که ماینرها می‌توانند از زیر بار مقررات سختگیرانه چین خلاص شوند.
شرکت «Layer1» به تازگی مبلغ ۵۰ میلیون دلار از پیتر تیل، بنیانگذار پی پل، برای استخراج بیت کوین با منابع تجدیدپذیر دریافت کرد. این مبلغ علاوه بر راه‌اندازی پست برق اختصاصی، صرف خرید انرژی خورشیدی و انرژی بادی که در مکانی دورافتاده در تگزاس تولید می‌شود، خواهد شد. از سوی دیگر، موج مهاجرت ماینرهای بیت کوین به روستاهای واشنگتن رسیده است و مقصد بعدی ایالت اورگان خواهد بود. تاسیساتی که در سواحل ویرجینیا برای استخراج بیت کوین وجود دارد و بالغ بر ۶۵ میلیون دلار ارزش‌گذاری شده، یکی از بزرگترین مراکز داده در آمریکای شمالی است. با همه این خبرهای خوب، برخی عملیات استخراج هم بوده‌اند که با مشکلاتی مواجه شده‌اند.
در سال ۲۰۱۸، با وجود علاقه شدیدی که برای استخراج بیت کوین در سرتاسر ایالات متحده ایجاد شده بود، عملیات تجاری استخراج ارزهای دیجیتال در برخی مناطق موقتا ممنوع شد. برای نمونه در شهر پلاتسبورگ، حفاظت از «منابع طبیعی، تاریخی، فرهنگی و الکتریکی شهر» را به عنوان دلیل این تعلیق اعلام کردند. ماینرها به خاطر برق صنعتی ارزان در پلاتسبورگ (۲٫۷ سنت برای هر کیلووات) مجذوب این شهر در مرز کانادا شده بودند.
برق این ناحیه از سدهای برق آبی در نزدیکی رودخانه سنت لارنس تولید می‌شود که در اصل برق صنایعی مانند کارخانه ذوب آلومینیوم را تأمین می‌کند که فعالیت این صنایع با کاهش چشمگیری روبرو شده بود. همچنین به دلیل عملیات استخراج، قبض برق ساکنان تا ۵۰% افزایش یافت که سبب اعتراض آنها شد. از سوی دیگر سروصدای فن‌های خنک‌کننده بسیار آزاردهنده بود و نگرانی‌هایی هم بابت انتشار حجم زیاد گرما در جو به وجود آمده بود. با این حال، در کمتر از یک سال این تعلیق را برداشتند و به ماینرها اجازه دادند با پذیرفتن یک سری تعهدات وارد شهر شوند. کالین رِد، شهردار پلاتسبورگ نیویورک گفت:
یکی از مواردی که به این قانون محلی جدید اضافه شده است، این است که ماینرها موظف هستند مقدار معینی از گرمای تولید شده را بازیافت و مجددا استفاده کنند.
از آن زمان، قانون‌گذاران ایالتی نیویورک اپراتورهای استخراج بیت کوین را مسئول پرداخت هر گونه هزینه اضافی کرده‌اند.
اثرات زیست محیطی
با توجه به سایت «دیجیکونومیست» (Digiconomist)، آمارهای مهم مربوط به استخراج در شبکه بیت کوین شامل درآمد سالانه استخراج در جهان به مبلغ ۶,۶۷۶,۶۱۷,۲۶۱ دلار، برآورد هزینه سالانه استخراج در جهان به مبلغ ۳,۶۵۶,۰۷۳,۰۶۹ دلار و نیز مصرف سالانه برق به میزان تقریبی ۷۳٫۱۲ ترا وات ساعت (TWh) است.
برای راه‌اندازی سرورهای مورد نیاز برای تأیید دفتر کل در هر تراکنش بیت کوین، ۶۲۷ کیلو وات ساعت انرژی برق لازم است. این مقدار انرژی ۰٫۴۴ تن دی‌اکسیدکربن آزاد می‌کند که جبران آن ۵٫۳۲ دلار هزینه برمی‌دارد. یعنی هر تراکنش بیت کوین به تنهایی ۵.۳۲ دلار هزینه بر روی محیط زیست می‌گذارد.
بیش از ۶۰% قدرت پردازشی که برای استخراج بیت کوین به کار می‌رود در چین است. ذغال‌سنگ هم که خودش نقش عمده‌ای در فرایند تغییر اقلیم دارد، بزرگترین مولد برق برای استخراج در کشورهای مختلف است.
بر اساس برآوردها، مصرف انرژی از سوی بیت کوین با افزایش محبوبیتش بیشتر خواهد شد و تا زمانی که استخراج آن متکی به سوخت‌های فسیلی است همچنان روند افزایشی خودش را حفظ خواهد کرد. «گلن برند» (Glen Brand) مدیر یکی از سازمان‌های پیشگام در زمینه حفاظت از محیط زیست در ایالت مین، در مصاحبه‌ای گفت:
رشد ارزهای مجازی مانند بیت کوین روندی را که داریم ایجاد می‌کنیم تا به اقتصادی برسیم که هدف آن انرژی کمتر، کربن کمتر است تهدید می‌کند. اما می‌دانیم که اگر قیمت بیت کوین تثبیت شود، مصرف انرژی شبکه بیت کوین در دهه‌های پیش‌رو به شکل پیوسته کاهش خواهد یافت. شبکه بیت کوین به آسانی می‌تواند برای رسیدگی به تراکنش‌های بیشتر (حتی شاید برای تعداد بسیار زیاد) ارتقا پیدا کند، بدون اینکه تغییر چشمگیری در درآمد ماینرها یا مصرف انرژی ایجاد شود. بنابراین اینطور نیست که رشد شبکه بیت کوین حتما منجر به افزایش تخریب‌های زیست محیطی خواهد شد.
یک مطالعه که به تازگی در کوین‌شیرز منتشر شده است، نشان می‌دهد که ۷۸% از ماینرهای بیت کوین از منابع انرژی تجدیدپذیر استفاده می‌کنند. علاوه بر این، ماینرها در کسب‌وکارشان ضمن حفظ مسئولیت‌پذیری اجتماعی برای به حداکثر رساندن بازدهی تلاش می‌کنند.
یکی از روش‌های دستیابی به بازدهی سودآور، انجام کارها با روش‌های نوآورانه است. به عنوان مثال در سال ۲۰۱۷، شرکت آمریکایی «PRTI» به همراه «شرکت استاندارد امریکن ماینینگ» (Standard American Mining) برای اولین بار در جهان استخراج ارز دیجیتال را با استفاده از فرایند تبدیل زباله به انرژی انجام دادند. آنها برای این کار از تایرهای فرسوده اتومبیل استفاده کردند که خودش نوعی منبع انرژی پایدار و تجدیدپذیر به شمار می‌رود و البته این منبع انرژی کاملا مستقل از شبکه تأسیسات برای تأمین برق است. سوختی که از لاستیک قراضه خودرو به دست می‌آید، می‌تواند جایگزین سوختن ذغال‌سنگ شود و با این کار می‌توان مقدار کربن منتشر شده از آن را ۱۸ تا ۲۴ درصد کاهش داد. این کار در فرانکلینتون کارولینای شمالی (با ۲۰۲۳ نفر جمعیت) انجام شده است. جیسون ویلیامز مدیرعامل این شرکت توضیح داد:
افراد زیادی از سال‌ها قبل در زمینه‌ی ایجاد و حفظ فرایند تولید انرژی از زباله تلاش کرده‌اند، اما به نتیجه قابل قبولی نرسیده‌اند. ما علاوه بر اینکه در این راستا به نتایجی بی‌سابقه دست یافته‌ایم، با سرمایه‌گذاری روی یک راهبرد جدید و سودآور توانسته‌ایم همچنان به نوآوری‌مان ادامه دهیم.
ویلیامز و شریکش آنتونی پامپلیانو بر این باورند که مزیت کارشان این است که صنعت استخراج را با منابع انرژی غیرسنتی که تقریبا هیچ هزینه‌ای ندارد ادغام کرده‌اند. آنتونی پامپلیانو، مدیرعامل شرکت استاندارد امریکن ماینینگ به مجله وایس (Vice) گفت:
همچنان که به ساخت چنین مراکزی ادامه می‌دهیم، روند توسعه تاسیسات پردازشی را نیز دنبال می‌کنیم. در حال حاضر ارز دیجیتال سودآورترین کاربرد این امکانات محاسباتی به شمار می‌رود، اما با گذشت زمان احتمالا بتوانیم کاربردهای سودآورتری هم برای آن پیدا کنیم. در حال حاضر اهمیتی نمی‌دهیم که این امکانات فقط برای ارز دیجیتال خواهند بود یا کاربردهای دیگری هم خواهد یافت؛ فقط می‌خواهیم یک شبکه محاسباتی توزیع شده ایجاد کنیم که نسبت به آنچه شرکت‌های بزرگ در این حوزه ایجاد می‌کنند هزینه‌های بسیار کمتری داشته باشد.
می‌بینیم که برای مهار کردن انرژی تجدیدپذیر به منظور استخراج بیت کوین، روش‌های واقعا زیادی وجود دارد. انرژی خورشیدی که یکی از بهترین منابع تولید انرژی تجدیدپذیر است، در عملیات ماینینگ بزرگ استفاده نمی‌شود، زیرا بیشتر تأسیسات و نیروگاه‌های انرژی‌های تجدیدپذیر همچنان از نیروی برق‌آبی و زمین‌گرمایی استفاده می‌کنند.
اکوسیستم جدید
با وجود اینکه بیت کوین به عنوان نوعی فناوری که به اکوسیستم آسیب می‌رساند شهرت یافته است، اما برخی سازمان‌های بزرگ و کوچک، از بلاک چین به منظور توانمندسازی انقلاب «کشاورزی احیا کننده» استفاده می‌کنند. هدف اصلی این روند، وارونه کردن ورود دی‌اکسید کربن به جو است.
مأموریت استارتاپ «نُری» (Nori) وارونه کردن تغییرات اقلیم است. این استارتاپ قصد دارد بازاری را روی بلاک چین پیاده کند که در آن به کارآفرینان مبالغی پرداخت شود و آنها در ازای آن دی‌اکسید کربن را در جو از بین ببرند یا ذخیره کنند. نری فقط یکی از پروژه‌های رو به رشدی است که در سال‌های اخیر در حوزه فناوری کربن راه‌اندازی شده‌اند. یک شتاب دهنده معتبر به نام (Y Combinator) هست که مبالغ زیادی را در بخش کربن‌زدایی سرمایه‌گذاری می‌کند. همچنین بنیاد XPrize به تازگی یک نظرسنجی از شرکت‌های حوزه فناوری کربن (فقط در دو منطقه آمریکای شمالی و اروپا) به عمل آورده است که نتایج آن نشان می‌دهد بیش از ۲۵۰ شرکت، جمعا مبلغ ۲ میلیارد دلار سرمایه جمع‌آوری کرده‌اند که قرار است آن را برای جمع‌آوری کربن صرف کنند که بعدها یا باید از این کربن استفاده کنند یا برای همیشه آن را زیر زمین ذخیره کرد. ماریا کالوچی در مطلبی که در سایت «گریست» (Grist) منتشر کرد نوشت:
با اینکه سهم دولت‌ها و شرکت‌هایی که بیشترین مصرف انرژی را دارند در این سرمایه‌گذاری بیشتر است، اما بشردوستان و ثروتمندان زیادی هم وجود دارند که مشتاق تسریع روند ایجاد اقتصادی برپایه استفاده از کمترین میزان کربن هستند.
در حال حاضر، سازمان‌های غیرانتفاعی در موقعیتی هستند که می‌توانند از بیت کوین، بلاک چین و صنعت استخراج بیشترین بهره را ببرند. «مؤسسه اوربان» (Urban Institute) اعلام کرده است که میزان کمک‌های خیریه غیر نقدی به شکل چشمگیری در حال افزایش است. احتمالا این رشد در ارتباط با افزایش تعداد صندوق‌های «مشاوره به اهداکنندگان است». ارزش کمک‌های اهدایی این صندوق‌ها در بین سال‌های ۲۰۱۶ تا ۲۰۱۷ تا یک میلیارد دلار افزایش یافت. شِنا اشلی می‌گوید:
کمک‌های غیر نقدی که شامل دارایی‌های ارزشمندی مانند سهام شرکت‌های سهامی عام، سهام غیر قابل معامله، املاک و مستغلات، سرمایه‌گذاری خصوصی، اشیای کلکسیونی، کارهای هنری ارزشمند و ارز دیجیتال است به شدت افزایش یافته است. آخرین آمار موجود از سال ۲۰۱۶ نشان می‌دهد که کمک‌های غیر نقدی در آن سال جمعا ۷۹٫۵ میلیارد دلار یا ۳۴ درصد از کل کمک‌های خیریه را تشکیل می‌دادند که ۴۹ میلیارد دلار بیشتر از کمک‌های جمع‌آوری شده در سال مالی ۲۰۱۴ بود.
برخی سازمان‌های غیرانتفاعی برجسته هم در حال حاضر این روش کمک‌های اهدایی را پذیرفته‌اند. برای نمونه، یک سازمان زیست محیطی غیرانتفاعی آمریکایی به نام «کانزرویشن اینترنشنال» (Conservation International) در بین گزینه‌های مربوط به کمک‌های خیریه، گزینه‌ی بیت کوین را هم اضافه کرد. در وب‌سایت این سازمان آمده است:
فناوری بنیادین ارزهای دیجیتال،
شیوه حفاظت از محیط زیست را تغییر خواهد داد. این حرکت تحول‌آفرین را همین امروز
هم می‌توانیم آغاز کنیم: با اهدای بیت کوین به مؤسسه ما کمک کنید تا بتوانیم از
طبیعتی که همه ما برای تأمین مواد غذایی، آب آشامیدنی و امرار معاش به آن نیاز
داریم حفاظت کنیم.
این شرکت از «بیت پی» (BitPay) برای دریافت بیت کوین‌های اهدایی استفاده می‌کند که فقط با کیف پول‌های سازگار با پروتکل‌های پرداخت مانند میسلیوم، (Bitcoin.com) و نظایر آنها کار می‌کند.
سازمان یونیسف هم از راه‌اندازی یک صندوق ارز دیجیتال خبر داد. یونیسف قصد دارد از فناوری متن باز به نفع کودکان و نوجوانان در سراسر جهان استفاده کند. این صندوق امکان انجام تراکنش‌های ارز دیجیتال مخصوصا بیت کوین و اتر را فراهم می‌کند. یونیسف در این راستا با تیم‌های مختلفی از جمله تیم‌های مالی، قانونی و سایر تیم‌های فنی همکاری کرد و در بنیاد اتریوم شریک شد. یونیسف دریافته است که این فناوری مزایای بسیار مهمی دارد. برای نمونه، با گسترش شبکه بیت کوین فرایند دریافت کمک‌های خیریه راحت‌تر و پیگیری جریان اهدایی‌ها و تراکنش‌ها بسیار شفاف‌تر می‌شود. همچنین می‌توان سیستم‌های ارائه‌دهنده برنامه‌های سازمان را بهبود بخشید.
فرصت های موجود
استخراج بیت کوین از پتانسیل
بالایی برای پشتیبانی از جوامع روستایی برخوردار است. مناطق روستایی به دلیل زمین‌هایشان
و نیز نزدیک بودنشان به منابع طبیعی و آب، با بیش از ۱۲ مرکز استخراج در برخی از
شهرها به اصطلاح «کانونِ توجه استخراج بیت کوین» نامیده شده‌اند.
در سال ۲۰۱۷، وب‌سایت فورچون گزارشی از یک مطالعه تهیه کرد که شرکت کرسنت الکتریک درباره هزینه‌های استخراج بر حسب مقدار نیروی الکتریکی مصرف‌شده توسط سه نمونه از محبوب ترین ماینر های آن دوران یعنی انت ماینر S9، انت ماینر S7 و آوالون ۶ صورت گرفته بود. سپس تعداد روزهایی که برای هر یک طول می‌کشد تا یک سکه را استخراج کنند (که بسته به نوع دستگاه از ۴۵۲ تا بیش از ۱۸۰۰ روز متغیر است) حساب کرد و بعد این مقدار را در متوسط نرخ برق در هر ایالت ضرب کرد. در زیر ۵ تا از ارزان‌ترین ایالت‌ها (مناطق روستایی‌شان) را می‌بینید:
- لوئیزیانا
- آیداهو
- واشنگتن
- تنسی
- آرکانزاس
استخراج بیت کوین در مناطق بومی نه تنها برای کارآفرینان و سرمایه‌گذاران، که می‌تواند برای روستاها و شهرهای کوچک مخصوصا آنهایی که از پیشرفت‌های فناوری و بازارهای نوظهور محرومند مزیت بزرگی داشته باشد. صنعت استخراج فرصت قابل توجهی را در اختیار شرکت‌ها و سازمان‌های دولتی و خصوصی که به چالش‌های زیست محیطی مانند تغییر اقلیم و از بین رفتن زیستگاه‌ها رسیدگی می‌کنند قرار می‌دهد. برای نمونه صندوق «کانزرویشن فاند» (The Conservation Fund) در زمینه حفاظت از محیط زیست یکی از آن سازمان‌هایی است که می‌تواند شراکت سودمندی با شرکت‌های استخراج داشته باشد.
آبزرویشن فاند یک صندوق غیرانتفاعی زیست محیطی آمریکایی است و همزمان فعالیت‌های حفاظت از محیط زیست و پیشرفت‌های اقتصادی را دنبال می‌کند. این سازمان از زمان تأسیس در سال ۱۹۸۵، بیش از ۷ میلیون زمین و منابع آب از پارک‌ها گرفته تا میدان‌های جنگ تاریخی و مناطق جنگلی در کل ۵۰ ایالت آمریکا محافظت کرده است.
این صندوق با پیشگامان جامعه و دولت، کسب‌وکارها، زمین‌داران و مالکان، سازمان‌های غیرانتفاعی محیط زیست و سایر شرکا برای ایجاد راه‌حل‌های نوآورانه به منظور تلفیق اهداف اقتصادی و زیست محیطی همکاری می‌کند. همچنین از طریق همکاری با سایر جوامع در تلاش است تا به شکل راهبردی برای ایجاد فضاهای سبز برنامه‌ریزی کند و در این راستا آموزش‌هایی را در زمینه حفاظت از منابع طبیعی و استفاده از آنها به شکلی که به طبیعت آسیب نرسد ارائه می‌دهد.
خدمات این صندوق شامل تأمین مالی برای حفاظت از محیط زیست، تهیه وجه برای کسب‌وکارهای سبز کوچک، توسعه اجتماعی و اقتصادی، خدمات کاهش آسیب زیست محیطی، برنامه‌ریزی برای ایجاد زیرساخت سبز و آموزش حفاظت از منابع طبیعی است. این صندوق با کسانی کار می‌کند که اولویت‌های حفاظت از منابع طبیعی را شناسایی کرده‌اند و برای رسیدن به اهداف‌شان در این راستا نیازمند کمک در زمینه‌های مختلف هستند.
ماینرهای بیت کوین می‌توانند با
این صندوق و سایر سازمان‌های مشابه همکاری کنند تا نقش مخرب بیت کوین در تغییر
اقلیم را به نقش سازنده بیت کوین در محیط زیست و رونق اقتصاد تغییر دهند. سایر خدمات
می‌توانند در راستای کاهش انتشار کربن، بهره‌گیری از مشارکت‌های گسترده در این
صندوق، ایجاد تسهیلات و موارد دیگری به کار روند. بیت کوین بی‌ثبات هست، اما تنها
هدفش قوی‌تر شدن است و برای این کار نیاز بیشتری به استخراج وجود دارد.
طراحی مراکز استخراج بیت کوین، مشابه همان مراکز داده تجاری است که همه‌ی ما با آنها آشنا هستیم. استخراج بیت کوین به سخت‌افزار قوی و مکانیسم‌های خنک کننده برای دستیابی به صرفه‌جویی به مقیاس (به معنای مزایای کاهش هزینه از طریق تولید انبوه است) نیاز دارد. نقطه قوت مراکز داده استخراج بیت کوین در مقایسه با مراکز داده تجاری یا شرکتی، این است که مراکز استخراج فقط برای انجام یک کار مشخص طراحی شده‌اند.
از سوی دیگر معمولا مشتریان برای رسیدن به مراکز داده سنتی همیشه باید مسافت‌های طولانی را طی کنند، در حالی‌که استخراج بیت کوین غیرمتمرکز است و مشتریان آن در سراسر جهان پراکنده هستند. درست است که مراکز استخراج بیت کوین به نیروی برق و دستگاه‌های خنک‌کننده بیشتری نیاز دارند، اما با هاوینگ بیت کوین که هر چهار سال یک بار اتفاق می‌افتد مصرف انرژی هم باید به تناسب کاهش یابد.
با اینکه همچنان به تعداد شرکت‌های در حال استفاده از انرژی تجدیدپذیر افزوده می‌شود، هنوز هم مقدار زباله‌های الکترونیکی تولید شده در نتیجه استفاده از بیت کوین در حد لوکزامبورگ است، مصرف انرژی آن در حد مصرف انرژی کل کشور اتریش است و تاثیرات حاصل از تولید کربن آن با کل کربن تولید شده در کشور دانمارک برابری می‌کند. بنابراین این باید در ماینرها و سایر افراد انگیزه‌ای ایجاد کند تا برای کاهش تاثیرات کربن یا اثرات زیست محیطی آن با صندوق‌هایی مانند کانزرویشن فاند همکاری کنند.
سرمایه گذاری و مقررات
هر قانون جدیدی که درباره ارز دیجیتال وضع می‌شود، شبکه بیت کوین را قوی‌تر می‌کند. مصرف‌کنندگان از طریق فناوری‌های الگوریتمی مانند پروژه لیبرا و کوین ماین، به محصولات مالی جدیدی دسترسی می‌یابند. هر چه بیت کوین بیشتری استخراج شود، توجه و پذیرش جامعه نسبت به آن بیشتر می‌شود و بنابراین باید حرکت‌های سیاسی بیشتری صورت گیرد. قانون گذاران و سیاستمداران حتی تصدیق می‌کنند که این نوآوری «نابود شدنی نیست». آن‌طور که رسانه‌های معتبر اعلام کرده‌اند، بیت کوین تا کنون ۳۷۷ بار مرده و دوباره از مرگ بازگشته است.
فقط در همین سال جاری ایالت وایومینگ ۱۳ قانون بلاک چینی جدید وضع کرد. حالا بیش از ده‌ها ایالت در آمریکا و نیز کنگره این کشور از لایحه‌های تصویب شده وایومینگ پیروی می‌کنند.
درست است که قبول کردن حوزه ارزهای دیجیتال توسط سیاستمداران زمان برد و هنوز هم بسیاری از آنها در تردید به سر می‌برند، اما کارآفرینان به ایجاد و فراهم کردن امکانات برای سازوکارهای جذب سرمایه ادامه خواهند داد. در دسامبر ۲۰۱۷، قیمت بیت کوین در اوج عرضه‌های اولیه سکه (ICOs) به ۲۰ هزار دلار هم رسید. استارتاپ‌های بلاک چینی به سرمایه‌های هنگفتی از جانب سرمایه‌گذاران غیر سنتی گرفته تا سرمایه‌گذاران خطرپذیر و شرکت‌ها دست یافتند. اما در سال ۲۰۱۸ بود که این پروژه‌ها با مشکلاتی جدی روبه‌رو شدند و حتی اعلام شد که بازار آنها کاملا نابود شده است.
این وضعیت ادامه داشت تا اینکه در سال ۲۰۱۹ فروش توکن بلاک استک در عرضه اولیه‌ی سکه‌اش برای اولین بار در تاریخ ایالات متحده از جانب کمیسیون بورس و اوراق بهادار آمریکا واجد شرایط شناخته شد.
حتی اگر واقعا عرضه‌ی اولیه سکه نابود شده باشد، باز هم تأمین مالی با سهام سنتی از سه ماهه سوم سال ۲۰۱۸ تا کنون، گوی سبقت را از عرضه‌های اولیه سکه ربوده است. «سی بی اینسایت» (CB Insights) در گزارش اخیرش اعلام کرد:
با توجه به افزایش اخیر جمع‌آوری سرمایه در بازار ارز دیجیتال، بعید به نظر می‌رسد که این فضا نابود شده باشد. می‌توانیم سرمایه‌گذاری خطرپذیر سنتی مخصوصا از سوی سرمایه‌گذاران پول هوشمند را در این بازار مشاهده کنیم. اعتماد دوباره دارد به دنیای توکن‌ها و ارزهای دیجیتال بازمی‌گردد و شاهد ورود پول‌های بیشتری به این کلاس دارایی هستیم.
CB Insights
بکت، پلتفرم معاملات آتی بیت کوین که در سال ۲۰۱۹ توسط «بورس بین قاره‌ای» (ICE) تأسیس شد، دو هفته پیش رکورد روزانه جدیدی را ثبت کرد که حاکی از انجام ۱,۱۷۹ قرارداد آتی بیت کوین بود. بکت در نیمه اول سال ۲۰۲۰، اپلیکیشن استارباکس خودش را آزمایش خواهد کرد.
در بحبوحه جنگ تجاری بین آمریکا و چین، شرکت‌های استخراج ارز دیجیتال به ایالات متحده روی آورده‌اند. «کریپتو اسلیت» (CryptoSlate) گزارش می‌دهد:
شرکت «اسکوئر ماینینگ» (SQRMF) که یک شرکت سهامی عام کانادایی در حوزه بلاک چین است و یکی از بزرگترین ماینرهای جهان به شمار می‌رود، نامه‌ای را برای انتقال بیش از ۴۱ هزار واحد ای‌سیک به ایالات متحده امضا کرد. این انتقال بخشی از معامله با شرکت سری هوش مصنوعی و بلاک چین به نام «کور ساینتیفیک» (Core Scientific) است که مدیر ارشد سابق عملیات مایکروسافت آقای «کوین ترنر» آن را اداره می‌کند. این شرکت متعهد شده مبلغ ۶٫۳۷ میلیون دلار پیش پرداخت برای این توافق بپردازد و کور ساینتیفیک قصد دارد حداقل ۱۲ میلیون دلار برای ایجاد زیرساخت به منظور استقرار تجهیزات منتقل شده هزینه کند.
نتیجه گیری
بیت کوین، سایر ارزهای دیجیتال و فناوری بنیادین آنها، به احتمال زیاد در آینده به شکل فزاینده‌ای کارآمدتر خواهند شد. البته به شرطی که همچنان به تکامل و پیشرفت ادامه دهند و دولت‌ها هم قوانین مناسبی را برای آنها در نظر بگیرند. در حال حاضر شاهد دوره نصب و راه‌اندازی بیت کوین هستیم که در آن بخش مالی و سرمایه تولید نقشی حیاتی دارند و داریم به دوره گسترش آن هم نزدیک می‌شویم. فعالیت‌های کارآفرینانه در حال افزایش است و سرمایه‌گذاری‌هایی در بخش‌های جدید در حال انجام هستند که مسلما نقطه عطفی برای بیت کوین ایجاد خواهند کرد. تغییراتی هم باید در قانون‌گذاری صورت گیرد که تسهیلاتی را برای بیت کوین در دوره گسترش آن فراهم کند.
«بری سیلبرت» (Barry Silbert) بنیانگذار و مدیرعامل دیجیتال کارنسی گروپ، بر این باور است که دیگر چیزی نمانده دولت آمریکا استخراج بیت کوین را به عنوان زیرساختی حیاتی بپذیرد. وی می‌افزاید:
در آن زمان دولت تلاش خواهد کرد تا با انگیزه‌های مالی هم که شده صنعت استخراج را به ایالات متحده بیاورد و شاید خودش هم وارد این کار شود. احتمال دارد دولت‌ها و حکومت‌های دیگر هم همین کار را بکنند. همیشه شنیده‌ایم که فناوری‌ها ابتدا در مناطق شهری بزرگ و سطح بالا اتفاق می‌افتند، اما این فناوری برعکس است. این بار آنهایی که بیشترین مزایا را از فناوری دفتر کل توزیع شده می‌برند، می‌توانند سازمان‌های زیست محیطی، شرکای آنها و سرزمین‌های روستایی باشند که از منابع طبیعی محافظت می‌کنند.
منبع: ارزدیــجیتال
